Τελευταία ενημέρωση 4 έτη by energinews (admin)

Μια φωτογραφική περιήγηση σε γνωστές και άγνωστες ομορφιές της Κρήτης μέσα από τον φακό του Ηρακλή Μήλα

Ίσως να ‘ναι αυτή η πύλη απ’ την οποία αναχώρησαν από τη Σπιναλόγκα, οι τελευταίοι 20 χανσενικοί για να μεταφερθούν σε λεπροκομείο στην Αθήνα, εν έτει 1957 και ενώ εν τω μεταξύ είχε βρεθεί θεραπεία για τη νόσο. Στη μακραίωνη ιστορία του το νησί (που κάποτε συνδεόταν με τη χερσόνησο της Κολοκύθας)  με την αρχαία ονομασία Καλυδών υπήρξε πάντα φρουρός του κόλπου του Μεραμπέλου και της Ελούντας, από τότε που αυτή ονομαζόταν Ολούς.

Σπουδαίο οχυρό στα χρόνια της Ενετοκρατίας, όταν πήρε το όνομα «Σπιναλόγκα» («Μακρά Άκανθος»), αλλά και της Τουρκοκρατίας, εισήλθε στην πιο «σκοτεινή» περίοδο της ιστορίας του, όταν το 1903 με απόφαση της Κρητικής Πολιτείας μετατράπηκε σε αποικία λεπρών. Στις 14 Οκτωβρίου 1904 μεταφέρθηκαν από άλλη τοποθεσία κοντά στο Ηράκλειο οι πρώτοι έγκλειστοι, 251 ασθενείς, 148 άνδρες και 103 γυναίκες. Μετά την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, το 1913, μεταφέρθηκαν στο νησί χανσενικοί και από την υπόλοιπη χώρα, ενώ αργότερα έφτασαν εδώ ασθενείς και από το εξωτερικό, οπότε η Σπιναλόγκα χαρακτηρίστηκε Διεθνές Λεπροκομείο.

Είναι σχεδόν αδύνατο να φανταστούμε τις συνθήκες διαβίωσης των λεπρών στο νησί. Ήταν σίγουρα δύσκολες, πολλές φορές αφόρητες, όμως παρά τις δυσκολίες, παρά τον αποκλεισμό και το στιγματισμό τους, οι άνθρωποι αυτοί έκαναν ότι περνούσε από το χέρι τους για να ζήσουν μια «φυσιολογική» ζωή. Πολλοί ερωτεύθηκαν, πολλοί παντρεύτηκαν, παιδιά γεννήθηκαν και μεγάλωσαν «φυσιολογικά», έστω και σε περίκλειστο, ασφυκτικό περιβάλλον. Σκιές της καθημερινότητας τους φωτίστηκαν με το διεθνές best seller «Το Νησί» της Victoria Hislop, που έκανε γνωστή την ιστορία της Σπιναλόγκας στα πέρατα της οικουμένης. Στο εν λόγω βιβλίο βασίστηκε και το ομώνυμο, καλογυρισμένο και ατμοσφαιρικό, σήριαλ που προβλήθηκε στο, αλήστου μνήμης, Mega Channel, καταρρίπτοντας  κάθε ρεκόρ τηλεθέασης.

Να προσθέσουμε ότι ο τελευταίος «κάτοικος» του νησιού, ήταν ο ιερέας του, ο παπά-Χρύσανθος, ο οποίος εγκατέλειψε το νησί, δυο χρόνια μετά τους τελευταίους ασθενείς, το 1959.  Στο μεσοδιάστημα φρόντιζε τους τάφους και τελούσε τρισάγια στη μνήμη των νεκρών. Στο σήριαλ του Mega, τον παπά υποδύθηκε ο αγαπητός «πολυτεχνίτης» από τα Έξω Λακώνια, κ. Μανώλης Χαρούλης, πατέρας του διάσημου τραγουδιστή, Γιάννη.
Ενδιαφέρον παρουσιάζει η ιστορία του πρώτου ιερέα που λειτούργησε στην αποικία των λεπρών. Αντιγράφω από το www.kivotoshelp.gr : «Ένα όμως από τα ιστορικά στοιχεία που πληροφορούμαστε είναι ότι οι Χανσενικοί που κατοικούσαν στη Σπιναλόγκα ήταν οργισμένοι με τον Θεό, για το λόγο ότι η ασθένειά τους ήταν μια μεγάλη και αφόρητη δοκιμασία.

Ένας Ιεραπετρίτης παπάς από την Κρήτη τόλμησε κάποτε να τους επισκεφθεί και να λειτουργήσει στον Άγιο Παντελεήμονα, στο εκκλησάκι που υπήρχε τότε και εγκαταλελειμμένο ρήμαζε στο νησί, συντροφιά με τους Χανσενικούς, τούς νέους του κατοίκους.

Λένε, πως στην πρώτη Λειτουργία δεν πάτησε ψυχή…

Οι λεπροί άκουγαν πεισμωμένοι από τα κελιά τους την ψαλμωδία, κι άλλοτε την σκέπαζαν με τα βογκητά τους κι άλλοτε με τις κατάρες τους. Ο ιερέας όμως ξαναπήγε…

Στην δεύτερη τούτη επίσκεψη ένας από τους ασθενείς ξεπρόβαλε θαρρετά στο κατώφλι του ναού.
— Παπά, θα κάτσω στην Λειτουργία σου μ’ έναν όρο όμως. Στο τέλος θα με κοινωνήσεις. Κι αν ο Θεός σου είναι τόσο παντοδύναμος ας μας το δείξει, μια και εσύ μετά θα πρέπει να κάμεις την κατάλυση όλης της Αγίας Κοινωνίας πού θα είναι κι΄ από το στόμα μου, και δεν θα φοβηθείς τη λέπρα μου !
Ο ιερέας έγνευσε συγκαταβατικά.

Στα κοντινά κελιά ακούστηκε η κουβέντα κι άρχισαν να μαζεύονται διάφοροι στο πλάι του ναού, εκεί που ήταν ένα μικρό χάλασμα, με λιγοστή θέα στο ιερό. Παραμόνευσαν οι Χανσενικοί στο τέλος της Λειτουργίας, κι είδαν τον παπά δακρυσμένο και γονατιστό στην Ιερή Πρόθεση να κάνει την κατάλυση.
Πέρασε μήνας. Οι χανσενικοί τον περίμεναν. Πίστευαν πως θα ’ρθει τούτη τη φορά ως ασθενής κι όχι ως ιερέας. Όμως ο παπάς επέστρεψε υγιής και ροδαλός κι άρχισε με το ηθικό του αναπτερωμένο να χτυπά την καμπάνα του παλιού ναΐσκου.»

πηγη:radiolasithi.gr

2