Τελευταία ενημέρωση 5 έτη by energinews (admin)

Δραματική η κατάσταση στο χωριό που εμπλουτίζει με νερό το Φράγμα Μπραμιανών.

Η παρατεταμένη περίοδος της ανομβρίας μας οδήγησε σε ένα πολύ ενδιαφέρον οδοιπορικό , στη Δημοτική Κοινότητα Καλαμαύκας, η οποία φημίζεται για τις πολλές πηγές της με τα γάργαρα νερά , από το περίσσευμα των οποίων εμπλουτίζεται εν μέρει ο ταμιευτήρας του Φράγματος Μπραμιανών.

 Ανηφορίζοντας από το Ψαθί  προς την Καλαμαύκα, διαπιστώσαμε ότι οι ελαιώνες της περιοχής  στα τέλη του Οκτώβρη, διψούν υπερβολικά, γιατί τα βαρομετρικά χαμηλά του Φθινοπώρου με τα ονόματα «Ζορμπάς», «Ξενοφών» και «Ορέστης», δεν πέρασαν  ποτέ από την Ιεράπετρα  και η βροχή που έχει πέσει μέχρι τώρα… είναι ασήμαντη.

Οι  δεκάδες πηγές  της περιοχής  που έδιναν τη δυνατότητα εδώ και πολλούς αιώνες, να θεωρείται η Δημοτική Κοινότητα Καλαμαύκας, η πιο επαρκής σε νερό και η πιο εύφορη της Ιεράπετρας, φέτος έχουν στερέψει οι περισσότερες.

Από τις πηγές του Κεφαλοβρυσιού και από την πηγή της Παλιάς Βρύσης, που  συνεχίζουν να έχουν ακόμα λίγο νερό , ο τοπικός ΤΟΕΒ Καλαμαύκας, αποθηκεύει καθημερινά γύρω στα 60 κυβικά νερό την ώρα, τα οποία δεν επαρκούν, ούτε  για την άρδευση των ελαιώνων του χωριού, με αποτέλεσμα να μην περισσεύει  και να μη  φτάνει σταγόνα νερό στο Φράγμα Μπραμιανών.

«Στερέψανε οι πηγές του χωριού μας. Το νερό που έχει απομείνει στις δυο από τις δεκάδες πηγές που είχαμε στην περιφέρεια μας,  δε μας φτάνει και έχουμε αναγκαστεί να εγκαταλείψουμε τις καλλιέργειες και τα μποστάνια μας. Μόνο στις ελιές βάζουμε κάπου- κάπου λίγο νερό ακόμα, για να μην ξεραθούν κι αυτές.΄

Επειδή δεν υπάρχουν πλέον τρεχούμενα νερά στο χωριό μας, όπως γινόταν παλιά, έχουν εξαφανιστεί τα πουλιά και τα θηράματα, γιατί δε βρίσκουν νερό να πιούν», μας  είπε εξαιρετικά ανήσυχος ο 82χρονος κ Νίκος Μαλλιωτάκης.

Οι ηλικιωμένοι κάτοικοι της Καλαμαύκας ανησυχούν ακόμα και για την επάρκεια του νερού της ύδρευσης.

«Σε κάθε σημείο της Καλαμαύκας υπήρχε και μια πηγή που έτρεχε χειμώνα –καλοκαίρι νερό,  από το οποίο πίναμε και ποτίζαμε τις καλλιέργειες μας. Θυμούμαι την πηγή που είχαμε στο Κουτσουνάρι, από την οποία ποτίζαμε όλοι όσοι είχαμε εκεί λιόφυτα και η περιοχή αυτή  ήταν πάντα καταπράσινη. Φέτος στέρεψε και αυτή η πηγή και τα λιόφυτα  μας έχουν κεντήσει από τη λειψυδρία», μας είπε η 78χρονη κ Κωσταντία Ψυλλινάκη.

«Αν συνεχιστεί και τούτο το χειμώνα η περυσινή ανομβρία και αν δεν ανοίξουν  κατά την Άνοιξη οι πηγές του χωριού, σε λίγο καιρό δε θα βρίσκουμε νερό ούτε για να πιούμε. Οι πηγές για παράδειγμα στην Αγία Παρασκευή, στο Κουτσουνάρι, στον Κισσό, και  στον Πλάτανο  έχουν στερέψει εντελώς. Αυτό έχει πάρα πολλά χρόνια να συμβεί», μας είπε ο  70χρονος κ Μανόλης Ψυλλινάκης πατέρας της προέδρου της  Δημοτικής Κοινότητας Καλαμαύκας.

Μόνο οι  μεγαλύτεροι σε ηλικία κάτοικοι της Καλαμαύκας,  θυμούνται ανάλογες περιόδους  υπερβολικής ξηρασίας πριν από 67 χρόνια.

«Θυμούμαι ότι περάσαμε  πάλι μια ανάλογη   περίοδο φοβερής ξηρασίας το 1951. Ήμουν 18 χρονών τότε, και θυμούμαι ότι,  όλο το χωριό είχε συγκεντρωθεί στην εκκλησία μας και ο εφημέριος μας,  έκανε λιτανείες και δεήσεις στο Χριστό και στην Παναγία να μας λυπηθούν και να μη μας αφήσουν να καταστραφούμε. Η Πίστη μας στο Θεό και οι παρακλήσεις  μας,  έπιασαν τόπο τότε… Νομίζω ότι κάτι τέτοιο πρέπει να κάνουμε και τώρα», μας είπε ο 85χρονος κ Γιώργος Μπιλανάκης , επιστρέφοντας με το γαϊδουράκι του  από το διψασμένο λιόφυτο του.

Το οδοιπορικό μας στην άλλοτε εύφορη και καταπράσινη Καλαμαύκα, έδειξε ότι,  η πολιτεία παραμένει απούσα από τα προβλήματα που επιφέρει η κλιματική αλλαγή,  ακόμα και  στις  πιο παραγωγικές περιοχές,  που είχαν πάντα επάρκεια φυσικών πόρων, οι οποίοι ωστόσο φαίνεται,  ότι τελικά έχουν κι αυτοί ημερομηνία λήξης…

πηγη:radiovereniki.gr

0