ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΣΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ

0

(0)

Τελευταία ενημέρωση 20 Απριλίου 2021 by manos (ceo)-admin

Η πρόταση για συγκρότηση κλειστής λίγκας στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο έχει δικαιολογημένα συναντήσει την αντίδραση φιλάθλων και αθλητών σε όλη την Ευρώπη και αυτό γιατί η συγκεκριμένη πρόταση δεν έχει καμία σχέση με το αγαπημένο τους άθλημα, τις παραδόσεις και τις συγκινήσεις που αυτό προσφέρει. Είναι το αποτέλεσμα του εμπορευματοποιημένου ποδοσφαίρου, μια εξέλιξη που αφορά μόνο το ύψος και τη μοιρασιά των κερδών ανάμεσα σε ιδιοκτήτες – μεγαλομέτοχους, κάτι το οποίο κυνικά ομολογείται και απ’ τους ίδιους.

Η αντιπαράθεση έχει να κάνει με το ποια διοργάνωση (UEFA – European Super League) θα διασφαλίζει περισσότερα κέρδη, αλλά και με το πως και σε ποιους θα μοιράζονται τα υπέρογκα κέρδη απ’ την αγορά του ποδοσφαίρου. Σχετίζεται επίσης με την αντιπαράθεση ευρωπαϊκών και αμερικανικών κεφαλαίων, που έχουν διεισδύσει σε ευρωπαϊκές ομάδες. Οι εξελίξεις αυτές αντιστρατεύονται το ενδιαφέρον και την αγάπη του φίλαθλου κόσμου για το παιχνίδι και τους συλλόγους. Αντίστοιχα, κλειστή λίγκα συγκροτήθηκε και στο μπάσκετ πριν από λίγα χρόνια, με τα γνωστά αρνητικά αποτελέσματα.

Οι αντιδράσεις των κυβερνήσεων σε αυτό το σχέδιο είναι υποκριτικές, μέρος της παραπάνω κάλπικης αντιπαράθεσης. Άλλωστε με την πολιτική τους υπηρετούν αυτήν ακριβώς την επιχειρηματική δράση στο χώρο του ποδοσφαίρου.

Αποδεικνύεται ότι ο καπιταλισμός δεν αφήνει καμία ανθρώπινη δραστηριότητα έξω από τα αδηφάγα σχέδιά του. Μοναδική λύση απέναντι σε αυτή τη σήψη, που δημιουργεί και ενισχύει την αποστροφή του φίλαθλου κόσμου, είναι να απαλλαγεί το ποδόσφαιρο και συνολικά ο αθλητισμός απ’ τη θηλιά της εμπορευματοποίησης και της επιχειρηματικής δράσης.

ΑΘΗΝΑ 20/4/2021 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

Άρθρο του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρη Κουτσούμπα στον “Οικονομικό Ταχυδρόμο”: “Ελλάδα 2.0”: κερδισμένοι και χαμένοι

Πρόσφατα η κυβέρνηση παρουσίασε το λεγόμενο “Εθνικό Σχέδιο Ανάκαμψης” ή “Ελλάδα 2.0”, το οποίο μαζί με μία σειρά μέτρα αποτελούν προϋπόθεση για την ένταξη της χώρας στο Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ. Το σχέδιο της κυβέρνησης ευθυγραμμίζεται τόσο με τον σχεδιασμό και τις προτεραιότητες της ΕΕ, όσο και με τις απαιτήσεις του εγχώριου κεφαλαίου. Είναι ο οδικός χάρτης εξόδου από τη νέα κρίση σε βάρος του λαού. Το μεγαλύτερο μέρος του “εθνικού σχεδίου ανάκαμψης”, το 90% και παραπάνω, κατευθύνεται σε συγκεκριμένους, μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους στην κατεύθυνση των μεγάλων επενδύσεων της πράσινης ανάπτυξης, η οποία βέβαια είναι “μαύρη” για το λαό και το περιβάλλον. Οι “πράσινες” επενδύσεις φέρνουν “πράσινους” φόρους, που τους πληρώνουν τα μόνιμα υποζύγια και το τελικό αποτέλεσμα θα είναι πιο ακριβή ενέργεια για το λαό. Η δε επιμονή στο λεγόμενο “εξωστρεφές μοντέλο”, το οποίο επιβεβαιώθηκε πόσο ευάλωτο είναι σε κάθε είδους εξωγενείς παράγοντες την περίοδο της πανδημίας, αποδεικνύει πως η πυξίδα της κυβέρνησης δείχνει σταθερό προσανατολισμό στα συμφέροντα των λίγων.

Όλα τα παραπάνω είτε αποκρύπτονται είτε παρουσιάζονται παραποιημένα, τόσο από την κυβέρνηση, όσο και από τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, που συμφώνησαν για τη συγκρότηση του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ. Οι διαδικασίες που προβλέπονται για την έγκριση πληρωμών τόσο στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης, όσο και στο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο της ΕΕ, ενισχύουν τους μηχανισμούς εποπτείας και πίεσης για την πλήρη συμμόρφωση των κρατών-μελών με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Η εποπτεία για υπερχρεωµένα κράτη-μέλη, όπως η Ελλάδα, θα γίνει πολλαπλή. Δίπλα στο «ευρωπαϊκό εξάµηνο» θα προστεθεί ένας μηχανισμός διαρκούς αξιολόγησης του προγράμματος μεταρρυθμίσεων και δεσμεύσεων. Αυτός θα αποφασίζει αν θα αποδεσμεύονται ή θα παγώνουν τα κονδύλια των περιβόητων επιδοτήσεων. Αυτή η διαδικασία τι μας θυμίζει; Μνημόνια. Από αυτήν την άποψη καλύτερο από το όνομα “Ελλάδα 2.0” είναι το όνομα “Μνημόνιο 5.0”.

Από την πρώτη στιγμή, ως ΚΚΕ, σημειώσαμε ότι το Ταμείο Ανάκαμψης δεν είναι “παγκάρι” και δεν μπορεί να παρουσιάζεται έτσι από καμία πολιτική δύναμη που θέλει να είναι ειλικρινής απέναντι στον λαό. Είναι μία νέα, βαριά αλυσίδα για το λαό μας και τους λαούς της Ευρώπης. Οι εξελίξεις μας επιβεβαιώνουν. Το γεγονός ότι λίγο μετά την ανακοίνωση του Σχεδίου Ανάκαμψης έρχεται το νομοσχέδιο της 10ωρης δουλειάς, των απλήρωτων υπερωριών, της γενίκευσης των ατομικών συμβάσεων εργασίας κ.ά, αποδεικνύει ότι η ανάκαμψη, για την οποία μιλάνε όλα τα κόμματα με πολύ “μεγάλα λόγια”, αφορά τελικά την ανάκαμψη των κερδών και των προνομίων των λίγων σε βάρος της ζωής και των δικαιωμάτων των πολλών. Αν η προηγούμενη κρίση δημιούργησε την γενιά των 400-500 ευρώ, την ακόμα μεγαλύτερη επικράτηση των ελαστικών μορφών απασχόλησης, η έξοδος από την νέα καπιταλιστική κρίση απαιτεί “κοσμογονικές”, αντεργατικές ανατροπές, όπως αυτές που περιγράφονται στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα εργασιακά.

Η κριτική μας προς την κυβέρνηση δεν περιστρέφεται γύρω από το αν ή το “πόσο διάλογο” έκανε, ούτε γύρω από το αν και ποια επιχειρηματικά συμφέροντα θα βγουν πιο κερδισμένα στον ανταγωνισμό τους με άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα. Το ίδιο το περιεχόμενο της ανάκαμψης είναι αντιλαϊκό “από χέρι”. Η κριτική των άλλων πολιτικών δυνάμεων για το σχέδιο ανάκαμψης είναι “δώρο” προς την κυβέρνηση, η οποία με την σειρά της αναζητά συναινέσεις σε κόμματα που συμφωνούν με την στρατηγική της ΕΕ και του εγχώριου κεφαλαίου. Ούτως ή άλλως, έτσι όπως έχουν έρθει τα πράγματα εδώ και δύο χρόνια, τόσο η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όσο και του ΚΙΝΑΛ βρίσκονται ήδη σε μορατόριουμ με την κυβέρνηση, ενώ το ίδιο πράττουν σε ρόλο ακολούθου και η Ελληνική Λύση και το Μέρα25. Αρκεί να δείτε ότι τα κόμματα αυτά ψηφίζουν ένα μεγάλο μέρος των κυβερνητικών νομοσχεδίων.

Αν ψάχνει, όμως, η κυβέρνηση συναίνεση από το εργατικό-λαϊκό κίνημα ξέρει ότι δεν θα την βρει. Αντίθετα θα βρει πιο δυναμικούς αγώνες, διεκδικώντας σύγχρονους όρους εργασίας, αμοιβής, ζωής, αγώνες που θα συγκρούονται με την ίδια την στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, της ΕΕ και της κυβέρνησης.

Γιατί άραγε σήμερα ο εργαζόμενος, αντί να δουλεύει λιγότερες ώρες και με καλύτερο επίπεδο δικαιωμάτων και ζωής, όπως αντιστοιχεί στον 21ο αιώνα, το ωράριο γυρνάει στο 1920;

Γιατί άραγε ο λαός μας να μην έχει ένα αποκλειστικό δημόσιο σύστημα υγείας, πλήρως ανεπτυγμένο και στελεχωμένο, από την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας έως τα δημόσια νοσοκομεία, που είναι διπλά χρήσιμο την περίοδο της πανδημίας;

Γιατί άραγε να μην μπορεί να είναι προστατευμένος με σύγχρονα, ολοκληρωμένα έργα προστασίας από φυσικές καταστροφές, που κάθε χρόνο κοστίζουν σε ανθρώπινες ζωές και σε κατεστραμμένες περιουσίες εργαζομένων, μικρών αγροτών και επαγγελματιών;

Ο καθένας μπορεί να προσθέσει δεκάδες εύλογα “γιατί”.

Η απάντηση σε αυτά βρίσκεται στην ίδια την καρδιά της καπιταλιστικής οικονομίας. Γιατί όλα τα επιτεύγματα της ανθρώπινης εργασίας, αντί να αποτελούν εργαλεία για την εξασφάλιση της λαϊκής ευημερίας, αποτελούν εργαλεία στα χέρια του κεφαλαίου για να εκτοξεύει τα κέρδη και τα προνόμιά του σε βάρος του λαού. Αυτές είναι οι συνέπειες του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που υπηρετούν με διαφορετικές αποχρώσεις, τακτική και ύφος, τόσο η κυβέρνηση όσο και η αξιωματική αντιπολίτευση και τα υπόλοιπα κόμματα της αστικής αντιπολίτευσης.

Το συμφέρον του ελληνικού λαού είναι στην πάλη για έναν άλλο, διαφορετικό δρόμο ανάπτυξης, με επίκεντρο τους δικούς του στόχους για ζωή με σύγχρονα δικαιώματα. Για μία άλλη κοινωνική οργάνωση, με κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, με την εξουσία, την άσκηση και τον έλεγχό της, στα χέρια των πραγματικών παραγωγών του πλούτου, του ελληνικού λαού.

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ ΤΗΣ 21ης ΑΠΡΙΛΗ 1967

Με αφορμή την 54η επέτειο από την επιβολή της στρατιωτικής δικτατορίας, το ΚΚΕ εκφράζει το σεβασμό του και αποτίει φόρο τιμής σε όλους όσους συνέβαλαν με κάθε μορφή στην ανάπτυξη της αντιδικτατορικής πάλης, σε όσους υπέστησαν διώξεις και βασανίστηκαν, σε όσους φυλακίστηκαν και εξορίστηκαν, σε όλους όσους προσέφεραν τη ζωή τους στην αντιδικτατορική πάλη, σε όσους δολοφονήθηκαν.

Το ΚΚΕ αισθάνεται υπερήφανο για τον ηρωισμό και την αυταπάρνηση χιλιάδων υποστηρικτών του, μελών και στελεχών του, που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της αντιδικτατορικής πάλης, που κατόρθωσαν να ανασυγκροτήσουν τις κομματικές του οργανώσεις και να συγκροτήσουν την ΚΝΕ σε συνθήκες βαθειάς παρανομίας. Η ανασυγκρότηση και δράση του ΚΚΕ σε συνθήκες στρατιωτικής δικτατορίας αποτελεί μία ακόμα απόδειξη των ακατάλυτων δεσμών του με το εργατικό-λαϊκό κίνημα και παράλληλα συνιστά πρότυπο για την ανάγκη πρωτοπόρας δράσης των κομμουνιστών και των κομμουνιστριών σε όλες τις συνθήκες.

Η δικτατορία αποτελούσε την προέκταση του μετεμφυλιακού πολιτικού συστήματος και αστικού κράτους. Η δικτατορία εκμεταλλεύτηκε το ιδεολογικό-πολιτικό οπλοστάσιο, το αντιδραστικό θεσμικό πλαίσιο και τους μηχανισμούς καταστολής του μετεμφυλιακού αστικού κράτους. Στηρίχτηκε σε τμήματα της αστικής τάξης και απέδειξε ότι οι καπιταλιστές, προκειμένου να διαφυλάξουν τα συμφέροντά τους, δεν διστάζουν να καταφύγουν σε κάθε μέσο, να εναλλάσσουν την αστική κοινοβουλευτική δημοκρατία με πιο ανοιχτά δικτατορικές μορφές διακυβέρνησης, να διαμορφώνουν και να στηρίζουν τις πιο αντιδραστικές δυνάμεις.

Η δικτατορία της 21ης Απρίλη γεννήθηκε κυρίως στο έδαφος της κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος, ως αποτέλεσμα των αντιπαραθέσεων και των συγκρούσεων για τις αρμοδιότητες του Παλατιού, ειδικότερα για το ρόλο του στη διοίκηση του στρατού και στην ανάκληση πρωθυπουργού. Η δικτατορία αποτέλεσε την τελευταία και πιο απτή απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα της μετεμφυλιακής περιόδου ήταν πλέον παρωχημένο, δεν εξυπηρετούσε την ομαλή ενσωμάτωση των εργατικών-λαϊκών μαζών στις συνθήκες που διαμορφώθηκαν από τη μεταπολεμική καπιταλιστική ανάπτυξη και τη χρονική απομάκρυνση από την ταξική αναμέτρηση με το ΔΣΕ.

Η δικτατορία είχε την ανοχή και στήριξη των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, αλλά και των καπιταλιστικών κρατών της τότε ΕΟΚ. Υπηρέτησε τα σχέδιά τους ενάντια στις χώρες της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τα σχέδιά τους για τη Μεσόγειο, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, άνοιξε ουσιαστικά το δρόμο της διχοτόμησης της Κύπρου.

Η οικονομική πολιτική της δικτατορίας, η οποία σε αδρές γραμμές υιοθέτησε όλες τις βασικές κατευθύνσεις της μεταπολεμικής αστικής οικονομικής πολιτικής, στήριξε άμεσα το μεγάλο κεφάλαιο, παίρνοντας μέτρα (όπως οι φοροελαφρύνσεις) και στην πορεία διαμόρφωσε πρόγραμμα χρηματοδότησης δημόσιων επενδύσεων και ευνοϊκές συνθήκες για Άμεσες Ξένες Επενδύσεις. Παράλληλα, η γιγάντωση των μονοπωλιακών ομίλων ευνοήθηκε από τις μαζικές διώξεις των κομμουνιστών και άλλων ριζοσπαστών αγωνιστών, από την απαγόρευση κάθε μαζικής συνδικαλιστικής δράσης, από την απαγόρευση των διαδηλώσεων και των κινητοποιήσεων.

Η φετινή επέτειος της δικτατορίας βρίσκει την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα αντιμέτωπα με μια γενικευμένη επίθεση του κεφαλαίου σε όλα τα μέτωπα. Σε όλη τη διάρκεια της πανδημίας, η κυβέρνηση της ΝΔ, ακολουθώντας με συνέπεια την πολιτική όλων των προηγούμενων αστικών κυβερνήσεων, δεν έδειξε ουσιαστική μέριμνα για την υγεία της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων. Συνειδητά απέφυγε να καλύψει οποιαδήποτε ανάγκη του συστήματος υγείας, δεν πήρε κανένα μέτρο για την προστασία των εργατών στις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, ούτε για την αποσυμφόρηση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, αντιμετώπισε με απαξίωση τα αιτήματα των μαθητών, των φοιτητών και των εκπαιδευτικών, που ζητούσαν την επαναλειτουργία των σχολείων και των πανεπιστημίων με όλα τα μέτρα υγιεινής. Ακόμα και σήμερα αρνείται να προχωρήσει σε επίταξη του ιδιωτικού τομέα υγείας.

Παράλληλα, η κυβέρνηση παρείχε και παρέχει αφειδώς δισεκατομμύρια στο μεγάλο κεφάλαιο και προωθεί προς όφελος του όλα τα από καιρό επεξεργασμένα αντεργατικά σχέδια. Επιχειρεί στο όνομα της πανδημίας ή των τεχνολογικών προσαρμογών να καθιερώσει την τηλεργασία, να καταργήσει το 8ωρο, να θεσμοθετήσει το 10ώρο και γενικότερα ακόμα περισσότερο να προωθήσει την ελαστικοποίηση της εργασίας. Χέρι-χέρι με την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής του κεφαλαίου πηγαίνει και η προσπάθεια περιορισμού των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και η ένταση της κρατικής καταστολής, η προώθηση νέων μέτρων παρακολούθησης και αστυνόμευσης.

Για αυτόν τον δρόμο ευθύνη έχουν και τα κυβερνητικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, κόμματα της σοσιαλδημοκρατίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ, το ΜΕΡΑ 25 συγκαλύπτουν ότι η καπιταλιστική οικονομική κρίση προϋπήρχε της πανδημίας, ενώ καταθέτουν προτάσεις διαχείρισης της κρίσης που δεν έρχονται σε σύγκρουση με τις απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Ανέξοδη για την πολιτική του κεφαλαίου είναι και η κριτική που ασκούν στην κυβέρνηση η Ελληνική Λύση και άλλες ακροδεξιές αστικές δυνάμεις, αφού αυτή επιδιώκει την ακόμα πιο εντατική εφαρμογή των επιλογών του κεφαλαίου, την ακόμα πιο εντατική καταστολή του εργατικού-λαϊκού κινήματος.

Η ιστορία και της προδικτατορικής περιόδου επιβεβαιώνει ότι οι μεν στρώνουν το έδαφος στους δε κι όταν αυτό το δίπολο δεν λειτουργεί δοκιμάζεται και η αναστολή του αστικού κοινοβουλευτισμού ή τουλάχιστον η ένταση της καταστολής. Επιβεβαιώνει επίσης ότι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ δεν εξασφαλίζουν ούτε την ασφάλεια της χώρας, ούτε την ειρήνη, αλλά αντίθετα είναι παράγοντες εμπλοκής των λαών σε πολέμους που γίνονται για το μοίρασμα πηγών καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Στις σημερινές συνθήκες η εργατική τάξη και οι λαϊκές δυνάμεις οφείλουν να διδαχθούν και από την στάση των αστικών πολιτικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Η τελευταία αποδεικνύει ότι ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές και πολιτικές διαφορές τους, που αφορούσαν και τις μορφές διαχείρισης, την έκταση της καταστολής, το ρόλο των ενόπλων δυνάμεων στην καθημερινότητα, φοβούνταν τον εργατικό-λαϊκό παράγοντα, τον ήθελαν στον «πάγο», επιδίωκαν την «απομάκρυνση» της δικτατορίας μέσω της επίτευξης συμβιβασμών από τα πάνω.

Οι αναγκαίοι αγώνες της επόμενης περιόδου έχουν πολλά να διδαχτούν από τις λαϊκές κινητοποιήσεις κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Οι αγώνες κατά της δικτατορίας διδάσκουν ότι οι πλατιές εργατικές, λαϊκές, νεολαιίστικες δυνάμεις μπορούν τελικά να αντιδρούν και να κινητοποιούνται παρά τις συνθήκες ωμής βίας και ανοιχτής τρομοκρατίας, μπορούν να αντιπαλεύουν και τον πιο αρνητικό συσχετισμό δυνάμεων.

Το ΚΚΕ ήταν και παραμένει ο συνεπής εκφραστής της οργανωμένης και συνειδητής εργατικής-λαϊκής παρέμβασης.

Το ΚΚΕ αντλεί συμπεράσματα από όλη τη θετική και την αρνητική δύσκολη πορεία του ίδιου του Κόμματος, αλλά και συνολικά του εργατικού – λαϊκού κινήματος και επιδιώκει την πείρα αυτή να την κάνει κτήμα των αγωνιστών, της ριζοσπαστικής διανόησης. Αυτή η πείρα διδάσκει ότι οι αγώνες έχουν ουσιαστικά αποτελέσματα, όταν δεν εγκλωβίζονται στα εναλλακτικά σενάρια της αστικής διαχείρισης, στις διαφορετικές πολιτικές των αστικών πολιτικών κομμάτων, έχουν αποτελέσματα όταν στοχεύουν στην ίδια την εξουσία του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστικών συμμαχιών.

Γι’ αυτό το ΚΚΕ θεωρεί, ότι μπροστά και στη νέα παγκόσμια καπιταλιστική οικονομική κρίση, η καλύτερη μορφή έκφρασης τιμής στους αγωνιστές του αντιδικτατορικού αγώνα είναι η συνέχιση της ταξικής πάλης, εντείνοντας την πάλη για την ανασυγκρότηση του εργατικού – λαϊκού κινήματος.

Το ΚΚΕ καλεί κάθε εργάτη, αγρότη, βιοπαλαιστή αυτοαπασχολούμενο, τους νέους και τις γυναίκες που προέρχονται από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να συμπορευτούν μαζί του σε αυτή την κατεύθυνση, να ενταχθούν στις γραμμές των ταξικών συνδικάτων, των αγροτικών συλλόγων, των μαζικών οργανώσεων των αυτοαπασχολούμενων, των φοιτητών, κάθε μαζικής λαϊκής οργάνωσης, να ενισχύσουν το Κόμμα με κάθε τρόπο.

Κάθε βήμα ισχυροποίησης του Κόμματος αποτελεί βήμα ισχυροποίησης της εργατικής λαϊκής κινητοποίησης. Η εργατική λαϊκή κινητοποίηση είναι η μόνη που μπορεί να θέσει εμπόδια και να ανατρέψει τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και του κράτους της, να ανοίξει δρόμο για την πραγματικά ελπιδοφόρα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, για το σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

ΑΘΗΝΑ 20/4/2021 ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΤΥΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ “ΗΝΙΟΧΟΣ”

Η πολυεθνική άσκηση “Ηνίοχος” για την οποία ο πρωθυπουργός καυχιέται ότι “είναι η πιο ανταγωνιστική άσκηση στην περιοχή της Αν. Μεσογείου”, είναι πραγματική “πρόβα πολεμικής σύγκρουσης” και καμιά σχέση δεν έχει με την προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.

Το γεγονός ότι η συγκεκριμένη άσκηση εξυπηρετεί τη μεγάλη συγκέντρωση δύναμης πυρός στην περιοχή για τους επιχειρησιακούς – πολεμικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ απέναντι στην παρουσία της Ρωσίας και της Κίνας, είναι απόδειξη ότι η χώρα μας είναι “χωμένη ως το λαιμό” στους ανταγωνισμούς, για το ποια μονοπώλια ποιων χωρών θα βάλουν στο χέρι τον ενεργειακό πλούτο της περιοχής.

Τα όσα προκλητικά επικαλείται ο πρωθυπουργός ότι “η Ελλάδα αποτελεί θεμέλιο σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή” καταρρίπτονται μπροστά στην “Ελλάδα – απέραντο πεδίο δοκιμής πολεμικών σχεδίων και ξένων στρατιωτικών βάσεων”, η οποία είναι δημιούργημα της κυβέρνησης της ΝΔ αλλά και της προηγούμενης του ΣΥΡΙΖΑ. Όλα αυτά σε συνδυασμό με τις δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη για την “αναπτυσσόμενη αμυντική συνεργασία με τις ΗΠΑ” προμηνύουν νέες επικίνδυνες εξελίξεις.

Η ειρήνη, η ασφάλεια και η ευημερία για το λαό μας δεν περνάει μέσα από τις συνεργασίες της ελληνικής αστικής τάξης αλλά μέσα από την πάλη του για την απεμπλοκή της χώρα μας από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και πολέμους, για να καταργηθεί η Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Στρατιωτικές Βάσεις, να κλείσει η βάση της Σούδας και όλες οι στρατιωτικές βάσεις, να μη δημιουργηθεί καμία νέα ΑμερικανοΝΑΤΟϊκή βάση και υποδομή, για την αποδέσμευση από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

ΑΘΗΝΑ 20/4/2021                            ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΚΕ ΤΟΥ ΚΚΕ

0